Praca w domu - Dodatkowa Praca - Zarabianie przez Internet. Dołącz do Największego w Polsce forum o tematyce Zarabiania przez Internet. Praca w domu stała się bardzo popularna.

Post: #1

Kick-boxing – dyscyplina sportowa (sport walki), w której walczy się stosując zarówno bokserskie ciosy pięścią, jak i kopnięcia.

Słowo kick oznacza po angielsku "kopnięcie" lub "kopać", boxing oznacza "boks".

W większości języków stosuje się angielską nazwę "kick-boxing" (zwykle dostosowaną fonetycznie i ortograficznie do danego języka) na określenie ogółu dyscyplin sportowych
, w których walczy się głównie za pomocą kopnięć oraz ciosów pięścią z boksu angielskiego
. Istnieją jednakże inne sporty walki, np. boks tajski, chińskie sanshou, boks francuski savate, boks birmański lethwei, a także niektóre odmiany taekwondo (głównie Taekwon-do ITF) i karate, które mają cechy kick-boxingu a ich przedstawiciele startują również w turniejach tej dyscypliny, lecz zwykle nie używa się wobec nich nazwy "kick-boxing".

W szczególności, nazwa ta odnosi się do dyscyplin rozwiniętych przez Japończyków (kick-boxing japoński) i przez Amerykanów (kick-boxing amerykański) w latach 60. i 70. XX wieku. Na określenie amerykańskiego kick-boxingu używa się też nazwy full-contact karate ("karate pełnokontaktowe") lub w skrócie "full-contact".

We Francji, używa się nazwy boxe pieds-poings ("boks nożno-pięściarski") jako ogólniejszej niż "kick-boxing". Obejmuje więc ona również dyscypliny niewywodzące się z kick-boxingu japońskiego ani z amerykańskiego.

W powszechnym mniemaniu, kick-boxing kojarzy się z dalekowschodnimi sztukami walki. Jest to związane z popularnością "filmów kung-fu" w tym samym czasie, kiedy kick-boxing się rozwijał. Stąd też upatruje się początków tej dyscypliny w Tajlandii, Japonii, czy w innym kraju Azji wschodniej. W rzeczywistości, w początkowym okresie rozwoju kick-boxingu istniały dwa nurty: amerykański i japoński.

W połowie lat 70. XX wieku, praktycy karate poczuli się sfrustrowani przez ograniczenia siły ciosów na zawodach. Poszukiwali więc systemu
, w którym mogliby używać ciosów rękami i pięściami w realności walki, w zadawaniu ciosów w zapewnieniu efektywności, raczej niż we wstrzymywaniu przed dotknięciem przeciwnika, zostawiającym sędziom decyzję osądzenia, czy były efektywne.

Dla wielu wielkim zaskoczeniem jest fakt, że tak naprawdę sport ten rozwinął się we wczesnych latach 70. w USA. Nowe pokolenie młodych, uprawiających karate i spragnionych wrażeń ludzi doprowadziło do narodzin full-contact karate. W nowym sporcie dopuszczalne były uderzenia pięścią oraz kopnięcia aż do nokautu przeciwnika. Pierwsze walki odbywały się na typowych dla karate matach. Później jednak maty ustąpiły miejsca ringowi bokserskiemu. Tak przeprowadzone pierwsze zawody rozpoczęły karierę wielkich sportowców jak Bill Wallace, Benny Urquidez oraz Joe Lewis. Podczas tych zawodów większość dzisiejszych zasad nie była zastosowana np. uczestnicy walczyli ze sobą bez podziału na kategorie wagowe.

Japońska forma boksu tajskiego rozwinęła się po igrzyskach olimpijskich 1964 i w tym regulaminie pozwalano uderzać kopnięciami, pięścią, kolanem, łokciem, pozwalano na rzuty z judo.

Kick-boxing został opracowany jako sport kontaktowy po części przez promotora bokserskiego Osamu Noguchi, aby odróżnić go od boksu tajskiego. On pragnął wprowadzić w Japonii boks tajlandzki, który widział w Tajlandii. Trzech tajskich bokserów zjawiło się w Japonii, by walczyć przeciwko trzem karatekom ze szkoły Oyamy (którą później nazwano Kyokushin. Japonia wygrała wówczas 2 do 1. Noguchi i Kenji Kurosaki (obaj instruktorzy Kyokushin) przestudiowali boks tajski i opracowali nową sztukę walki, którą Noguchi nazwał "kick-boxing"

Na początku, rzuty i ciosy głową – właściwe dla karate – były technikami uznawanymi w kick-boxingu, który rozróżniano od boksu tajskiego. Potem, te techniki przestały być używanie i uznawane, a dyscyplina przekształciła się w czysto sportowe współzawodnictwo.

Związek Kick-boxingu założono w Japonii nieco później. Kick-boxing stał się bardzo popularny w Japonii, był transmitowany w telewizji, a Tadashi Sawamura był jedną z największych gwiazd dyscypliny. Kiedy zakończył swą karierę, popularność kick-boxingu w Japonii zaczęła maleć. Dopiero wraz z założeniem organizacji K-1 w 1993 roku, nastąpił renesans tego sportu w Japonii.

Post: #2

Dobrze +

Post: #3

dobrze +

Post: #4

plusiki 2

Post: #5

gitara

Post: #6

dzięki +

Post: #7

Dzięki, +

Post: #8

dobrze +

Post: #9

Wątek zostaje zamknięty, ponieważ moderator uznał że temat został wyczerpany bądź rozwiązany. Jeśli posiadasz nowe pytania prosimy o założenie kolejnego tematu.