Cytat:Gwiazda neutronowa– gwiazda zdegenerowana powstała w wyniku ewolucji gwiazd o dużych masach. Powstają podczas wybuchu supernowej lub kolapsu białego karła w układach podwójnych. Materia składająca się na gwiazdy neutronowe jest niezwykle gęsta, przy średnicy 10–15 km gwiazdy tego typu mają masę od 1,4 do 2,5 mas Słońca. Łyżeczka materii neutronowej ma ciężar taki sam jak ciało o masie ok. 6 miliardów ton na Ziemi. Istnienie gwiazd neutronowych zostało przewidziane teoretycznie w 1938 roku przez Lwa Landau, oraz niezależnie w 1939 roku przez Waltera Baade'a i Fritza Zwicky'ego. Zwicky wysunął takie przypuszczenie już w 1934 roku, czyli dwa lata po odkryciu neutronu, wkrótce po eksperymentalnym stwierdzeniu istnienia neutronów we wtórnym promieniowaniu kosmicznym. Odkrycie pulsara przez Antony'ego Hewisha i Jocelyn Bell z Uniwersytetu Cambridge w 1967 roku potwierdziło istnienie gwiazd neutronowych. Materia skorupy na powierzchni gwiazdy neutronowej składa się z jąder żelaza i swobodnych elektronów. Duże ciśnienie podczas zapadania jądra supernowej oraz malejące odległości między jądrami i elektronami powodują, że te ostatnie łączą się z protonami podczas fazy zwanej neutronizacją materii, skutkiem czego powstaje ośrodek składający się głównie z neutronów. Gdy gęstość we wnętrzu gwiazdy przekroczy 4·1011 g/cm3, materia wygląda jak ciągły stan neutronów. Ten proces nazywany jest także ściekaniem neutronów.