Cytat: Bunt Chaldejczyków w 626 r. p.n.e. skierowany był przeciwko władzy Asyrii w Babilonii. Po śmierci Aszurbanipala w imperium nastał czas rozprężenia spowodowany sporami dynastycznymi o sukcesję. W tak dogodnym momencie jeden z przywódców chaldejskich w Babilonii - Nabopolassar wszczął rewoltę skierowaną przeciwko Asyryjczykom i ich namiestnikowi Kandalanu. Chaldejczycy napływali do Babilonii od X w. p.n.e. i początkowo stanowili ludność koczowniczą bądź rolniczą. Z czasem zaczęli przenikać także do miast południowej Mezopotamii, stając się tym samym integralną częścią społeczeństwa babilońskiego. Przyswoili sobie religię, kulturę i naukę państwa w którym się osiedlili i z powodzeniem je kontynuowali. Przed dynastią chaldejską kilku plemiennym władcom chaldejskim (np: Marduk-apal-iddina II,Marduk-zakir-szumi II,Muszezib-Marduk) udało się objąć tron w Babilonie, ale po asyryjskiej interwencji władza w państwie wracała w ręce starej arystokracji babilońskiej. Jak podają inskrypcje z wczesnych lat panowania Nabopolassara walki z Asyryjczykami ciągnęły się przez kilka lat zanim Babilonia została w całości opanowana. Nabopolassar walczył o zachowanie tronu i opanowanie kraju z Asyryjczykami przez blisko 10 lat, w latach 626 p.n.e.-616 p.n.e. Jak wynika z zapisków świątyń w Nippur i Ru'a nad częścią Babilonii przez krótki czas sprawowali też kontrolę: Sin-szumu-liszir asyryjski rebeliant, który po śmierci Aszuretilianiego chciał przejąć rządy oraz Sinsariszkun. Dopiero od roku 616 p.n.e. (bitwa pod Gablini) jak podaje Kronika babilońska udało się Nabopolassarowi przenieść działania wojenne na rdzenne terytorium Asyrii.