Cytat:Wiatraki o pionowej osi obrotu przypominające wyglądem drzwi obrotowe, były w użyciu w Seistanie (Iran) w pierwszej połowie X wieku. Stosowano je do pompowania wody, z czasem, również do mielenia ziarna. W XII wieku pojawiła się europejska wersja wiatraka o poziomej osi obrotu. Pierwsze takie wiatraki pojawiły się we Francji na początku XII wieku - dowodem tego jest bulla papieska z 1105 roku, na mocy której Kościół udziela zgody na budowę wiatraków w diecezjach francuskich Évreux, Coutances i Bayeux. Wczesny wiatrak był budką, którą obracano wokół centralnie usytuowanego słupa, by wystawić skrzydła na wiatr. W końcu XIV wieku pojawił się wiatrak wieżyczkowy (holenderski) z obracalną tylko górną częścią, na której zawieszone były skrzydła. W niektórych krajach śródziemnomorskich (np. w Grecji) skrzydła wiatraka wyposażano w płócienne żagle, które refowano lub rozwijano. Obecnie stosuje się silniki wiatrowe głównie do pompowania wody i wytwarzania energii elektrycznej na niewielką skalę. 660 kilowatów mocy ma wiatrak o wysokości około 60 metrów i rozpiętości skrzydeł około 44 metrów. Tyle energii wystarcza do zaspokojenia potrzeb 300 - 400 gospodarstw domowych. W Danii działa około 4000 wiatraków.