Cytat:Kanał Górnonotecki– kanał żeglugowy w województwie kujawsko-pomorskim, w Kotlinie Toruńskiej (części Pradoliny Toruńsko-Eberswaldzkiej); oddany do użytku w 1882 roku. Kanał powstał z potrzeby zaopatrywania w wodę Kanału Bydgoskiego oraz połączenia systemu jezior kujawskich i wielkopolskich z drogą wodną Wisła-Odra. Łączy Kanał Bydgoski z jeziorem Gopło, poprzez górną Noteć. Jest ostatnim odcinkiem drogi wodnej Warta – Kanał Bydgoski (od 121,6 do 146,6 km). Ma długość 25 km, zaś długość całego systemu skanalizowanej Noteci Gopło – Kanał Bydgoski wynosi 114,6 km. Wykorzystano w nim śluzy, których jest 6 plus dwie na Noteci. Kanał jest zaliczony do żeglownych dróg wodnych klasy Ia. Na niektórych odcinkach nośność przepływającego kanałem statku może wynosić 300 ton, ale dopuszczalna jest do 150 ton. Kanał został wykonany na obszarze tzw. Bydgoskich Łąk Nadnoteckich, które znajdują się częściowo w depresji względem poziomu wody w kanale. Na tym odcinku oba brzegu kanału są ogroblowane i obsadzone szpalerem topól. W Dębinku znajduje się wodny węzeł rozrządowy, gdzie na odcinku 600 m poprzez dwie śluzy i trzy jazy następuje podział nurtu wodnego (w sposób umożliwiający regulację) na dwie odnogi: jedną zasilającą Noteć i drugą poprowadzoną do Kanału Bydgoskiego. Końcowy odcinek cieku o długości 9 km poprowadzono krzywiznami wśród zalesionych wydm, co tworzy atrakcyjny turystycznie krajobraz. Kanał jest elementem wodnej Pętli Wielkopolskiej oraz Pętli Kujawskiej. Szerokość szlaku żeglownego wynosi od 15 do 20 m i jest on oznakowany znakami żeglugowymi brzegowymi. Głębokość wody w kanale waha się od 0,80 do 1,20 m w zależności od poziomu piętrzenia. Okres nawigacji występuje od kwietnia do końca listopada.