Cytat:Marian Brandys, urodzony 25 stycznia 1912 w Wiesbaden, zmarł 20 listopada 1998 w Warszawie– prozaik, reportażysta. Pochodził z inteligenckiej rodziny pochodzenia żydowskiego. Ukończył prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Uczestnik kampanii wrześniowej, brał udział w walkach w rejonie Woli Gułowskiej, stanowiących ostatni etap bitwy pod Kockiem, jako porucznik rezerwy w oddziale wchodzącym w skład Samodzielnej Grupy Operacyjnej Polesie. W latach 1939-1945 jeniec oflagów m.in. oflagu II-C Woldenberg. Po wyzwoleniu z oflagu, w ostatnich miesiącach wojny był, razem z Edmundem Osmańczykiem, korespondentem frontowym w Berlinie. Po wojnie pracował jako dziennikarz (m.in. reporter i publicysta tygodnika Świat). Był członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich oraz Polskiego PEN Clubu. Pod koniec lat 70. XX wieku związał się z opozycją demokratyczną. W 1976 był jednym z sygnatariuszy protestu przeciwko planowanym zmianom w Konstytucji PRL tzw. Memoriału 101. Mąż aktorki Haliny Mikołajskiej-Brandys, obydwoje pochowani na cmentarzu leśnym w Laskach. Brat Kazimierza Brandysa. W latach 50. i początku lat 60. publikował głównie reportaże, wydane w zbiorach m.in. Spotkania włoskie, O królach i kapuście. Pisał również książki i opowiadania dla dzieci i młodzieży m.in. Śladami Stasia i Nel oraz Z Panem Biegankiem w Abisynii, będące relacją z podróży reporterskiej do Egiptu, Sudanu i Abisynii.