Cytat:Teresa Bogusławska, urodzona 13 lipca 1929 w Warszawie, zmarła 1 lutego 1945– polska poetka. Córka Antoniego Bogusławskiego. Podczas okupacji hitlerowskiej uczyła się na tajnych kompletach w warszawskim Gimnazjum im. Cecylii Plater-Zybek. W 1941 wstąpiła do konspiracji – należała do 6. Warszawskiej Żeńskiej Drużyny Harcerskiej Szarych Szeregów. Została aresztowana 23 lutego 1944 przez gestapo, osadzona w więzieniu na Pawiaku i tam torturowana na przesłuchaniach. Zwolniona 14 marca, chora na gruźlicę. Do lipca leczyła się w otwockim sanatorium. Wkrótce chciała wrócić do Warszawy. Podczas powstania warszawskiego szyła mundury i opaski powstańcze. Tworzyła także ryngrafy z wizerunkiem Matki Boskiej. Po kapitulacji powstania przebywała w szpitalu, później znalazła się w Zakopanem. Zmarła na gruźlicze zapalenie opon mózgowych. Miała 16 lat. W 1946 ukazał się tomik jej poezji pt. Mogiłom i cieniom. W 1979 Józef Szypka opracował antologię Wołanie z nocy. Wiersze najmłodszej poetki warszawskiej czasu wojny