Cytat:Bitwa pod Aspis rozegrała się w 255 roku p.n.e. Po bitwie pod Adys w roku 255 p.n.e. Kartagińczyków wzmocniły wojska najemne dowodzone przez przybyłego z Grecji Ksantyposa. Wiosną pod Aspis (obecnie Kelibia) doszło do kolejnej bitwy z Rzymianami. Siły kartagińskie liczyły 12 000 piechoty, 4000 jazdy oraz 100 słoni bojowych. Po stronie rzymskiej stanęło 15 000 piechoty i 500 jazdy. Ksantypos ustawił słonie w pierwszym szeregu, za nimi w pewnej odległości stanęła falanga. Najemnicy zajęli pozycje na skrzydłach. Bitwę rozpoczął pochód słoni bojowych na linię piechoty oraz atak jazdy, która próbowała rozproszyć Rzymian atakując ich ze skrzydeł. Jazda rzymska w wyniku tego ataku została wyparta, w tym samym czasie piechota rzymska omijając słonie natarła na prawe skrzydło kartagińskie, zmuszając je do ucieczki. Nie na wiele się to jednak zdało, gdyż w tej samej chwili słonie przetaczały się przez pozostałe w tyle szeregi rzymskie, tratując wielu żołnierzy. Rzymianie walczyli zawzięcie, a ci którym udało się przedrzeć przez linię słoni, natknęli się na postępującą za nimi falangę. Równocześnie jazda kartagińska atakowała Rzymian ze skrzydeł. Atakowani ze wszystkich stron Rzymianie zostali całkowicie rozbici, nielicznym udało się uciec na równinę, gdzie byli ścigani przez jazdę kartagińską. Do niewoli dostała się część ocalałych żołnierzy, wśród nich konsul Marek Atyliusz Regulus. Bitwa zakończyła się wielkim zwycięstwem Kartaginy. Straty rzymskie wyniosły 13 000 zabitych, 500 dostało się do niewoli. Zaledwie około 2000 ludzi udało się zbiec do Aspis. Straty kartagińskie wyniosły według różnych źródeł od 2000 do 8000 najemników. Po tym zwycięstwie Ksantypos opuścił Kartaginę wstępując na służbę u władcy Egiptu.