Cytat:Marta Aluchna-Emelianow urodzona 29 marca 1906 r. w Koralówce k. Włodawy, zmarła 26 września 1991 r. w Słupsku, poetka, pracownik oświaty, nauczycielka, bibliotekarka. W 1923 r. Marta Aluchna zdała maturę w gimnazjum im. Klaudyny Potockiej w Pułtusku. Z tego okresu pochodzą jej pierwsze wiersze. Swoje wykształcenie uzupełniła w Wilnie, gdzie ostatecznie złożyła egzamin przed Państwową Komisją Egzaminacyjną i uzyskała uprawnienia pedagogiczne. W 1924 r. rozpoczęła pracę jako nauczycielka w szkole powszechnej i podjęła studia na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu im. Stefana Batorego w Wilnie. Zetknęła się tam z grupą poetów awangardystów Żagary, pod wpływem której sama podjęła próbę pisania. Jako poetka debiutowała w 1929 r. na łamach wileńskiego almanachu cyklem wierszy Spod Arkad, wydanym wspólnie z innymi poetami należącymi do wileńskiej awangardy. W 1939 r. została pozbawiona przez władze litewskie pracy w szkole. Dwa lata później przeniosła się wraz z rodziną do Warszawy, gdzie sporadycznie udzielała korepetycji i żyła z handlu. Brała udział w pracy konspiracyjnej i w powstaniu warszawskim. Jeszcze w trakcie jego trwania została zatrzymana przez Niemców. 10 sierpnia 1944 r. wraz z innymi powstańcami została wywieziona na roboty przymusowe do Niemiec (do miejscowości Rangsdorf koło Berlina). Tam zastał ją koniec wojny. Wróciła do Warszawy, skąd w 1946 r. przeniosła się do Olsztyna, a następnie do Słupska, z którym związała się do końca życia. Pod koniec 1946 r. podjęła pracę w słupskim szkolnictwie, początkowo w szkole podstawowej, później w Szkole Ćwiczeń i Liceum Pedagogicznym. Na emeryturę przeszła w 1962 r., nie zerwała jednak z pracą pedagogiczną, m.in. była kierowniczką czytelni dworcowej przeznaczonej głównie dla młodzieży szkolnej dojeżdżającej do słupskich szkół średnich. Początkowo poetka nie publikowała swojej twórczości. Pierwsze wiersze po wojnie zaczęły ukazywać się w prasie literackiej dopiero od 1957 r. Pięć lat później wstąpiła do Związku Literatów Polskich. Publikowała w takich magazynach jak: "Tęcza", "Twórczość", "Życie Literackie", "Nowa Kultura", "Miesięcznik Literacki" czy "Poezja", zdobywając liczne wyróżnienia w konkursach poetyckich. Popularność przyniosły jej też tomiki poezji. Za swoją twórczość i zasługi w dziedzinie kultury i oświaty była wielokrotnie nagradzana i odznaczana. Otrzymała m.in. Złoty Krzyż Zasługi (1968 r.) i Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1976 r.) O Marcie Aluchnie-Emelianow nie zapomniano w Słupsku. W 1997 r. na frontowej ścianie domu, w którym mieszkała przy ulicy Zamkowej 3 odsłonięto pamiątkową tablicę poświęconą jej pamięci. W 1998 r. Rada Miejska nadała jej imię jednej z ulic na słupskim Osiedlu Westerplatte. Ponadto w Słupsku od 1996 r. organizowany jest coroczny, ogólnopolski konkurs literacki jej imienia. Marta Aluchna dwukrotnie wychodziła za mąż. W 1925 r. wyszła za mąż za Alfreda Kolatora. Z tego związku przyszło na świat jej jedyne dziecko - córka Aldona. Po rozwodzie z pierwszym mężem w 1941 r. wstąpiła w związek małżeński z Sergiuszem Emelianowem, od tego momentu przyjmuje nazwisko dwuczłonowe Aluchna-Emelianow. Losy wojenne rozdzieliły ją jednak z mężem, z którym nigdy się już nie spotkała.