Cytat:Maria Kazimiera de La Grange d'Arquien, Marysieńka urodzona 28 czerwca 1641r. w Nevers, zmarła 30 stycznia 1716 r. w Blois– królowa Polski, żona króla Jana III Sobieskiego. Urodziła się 28 czerwca 1641 r. w Nevers, w starym, ale zubożałym rodzie d'Arquien. Była córką - wśród licznego rodzeństwa - francuskiego markiza Henriego Alberta de La Grange d'Arquien i Franciszki de la Châtre - ochmistrzyni dworu Ludwiki Marii Gonzagi. Tą drogą także i córka została damą dworu Ludwiki Marii, która wkrótce została królową polską, poślubiwszy per procuram króla Władysława IV Wazę. Z nią też Maria Kazimiera przybyła do Polski pod koniec 1645 r., mając 4 lata. Niektórzy z ówczesnych Polaków spekulowali, iż była jej nieślubną córką, brak jednak jakichkolwiek potwierdzających to dowodów - historycy uznają, iż prawdopodobnie były to wyłącznie informacje rozpowszechniane przez przeciwników królowej i opierały się tylko na fakcie obecności małej dziewczynki w jej orszaku. Przyswoiwszy sobie język i kulturę polską, Maria Kazimiera zyskała wśród Polaków przydomek Marysieńka, z którym odtąd kojarzona jest w polskiej historii. W 1648 r., wobec trudnej sytuacji w kraju i śmierci króla Władysława IV, owdowiała królowa odesłała siedmioletnią "Marysieńkę" z powrotem do Francji, gdzie w rodzinnym Nevers przez ok. cztery lata odbywała edukację w szkole klasztornej. Najpóźniej w 1653 r. powróciła na dwór Ludwiki Marii, która zdołała poślubić nowego króla polskiego, Jana Kazimierza. Tam też, w marcu 1655 r., podczas jednej z zabaw dworskich towarzyszących obradom sejmu warszawskiego, poznał ją jej późniejszy mąż i król, Jan Sobieski. Znajomość pogłębiło przybycie Jana na dwór królewski w 1656 roku. Do oświadczyn i ślubu jednak nie doszło, pomimo więzi miłosnej, jaka już wówczas wytworzyła się wśród przyszłych małżonków. 3 marca 1658 r. poślubiła wojewodę sandomierskiego Jana Sobiepana Zamoyskiego, z którym miała czworo dzieci (żadne z nich nie dożyło dorosłości). W oczach Ludwiki Marii - faktycznie decydującej o zamążpójściu "Marysieńki" - Zamoyski był lepszym kandydatem ze względu na dużo większy majątek niż (i tak zamożny) Sobieski, jak również z uwagi na postawę polityczną: w przeciwieństwie do przyszłego króla, Zamoyski pozostał wierny Janowi Kazimierzowi w pierwszym okresie potopu szwedzkiego. Zamoyski zmarł jednak w kilka lat po ślubie. Po jego śmierci poślubiła (potajemnie) 14 maja i (oficjalnie) 5 lipca 1665 r. Jana Sobieskiego. Zarówno w opinii współczesnych jak i historyków było to tzw. "małżeństwo z miłości", co stanowiło rzadkość w ówczesnych czasach. Drugiemu mężowi urodziła trzynaścioro dzieci, z których tylko czworo osiągnęło dorosłość: Jakub (1667–1737), Teresa Kunegunda (1676–1730), Aleksander (1677–1714) i Konstanty (1680–1726).