Cytat:Utrata jednej nerki, wyrostka robaczkowego, czy woreczka żółciowego nie skraca życia, a w niektórych przypadkach znacząco je przedłuża i pozwala uniknąć groźnych powikłań. Nie znaczy to, że te narządy są zbędne i nie pełnią ważnych funkcji w organizmie. Zobacz, bez których narządów można żyć długo i szczęśliwie...Nerki znajdują się głęboko, w tylnej części jamy brzusznej, po obu stronach kręgosłupa, tuż poniżej ostatniego żebra. Każda z nich ma około 4,5 cm długości, waży mniej więcej 140 g i zawiera ponad 1 mln jednostek funkcjonalnych, zwanych nefronami. Nefron składa się z kłębuszka nerkowego i cewki. Kłębuszki działają jak małe filtry.

Głównym zadaniem nerek jest usuwanie szkodliwych produktów przemiany materii. Przy niewydolności nerek produkty te gromadzą się we krwi, powodując zmęczenie, osłabienie, utratę apetytu, zaburzenia funkcji umysłowych, zaburzenia snu, świąd i kurcze mięśni. W końcowym stadium niewydolności nerek pojawiają się drgawki i inne problemy, prowadzące ostatecznie do śmierci.

Bez jednej nerki można żyć. Osoby, które oddały nerkę nawet żyją dłużej, dlatego że po operacji prowadzą zdrowszy tryb życia oraz częściej się badają. Groźne dla życia powikłania zdarzają się zaledwie raz na kilka tysięcy zabiegów.
Wielkość i kształt śledziony zależą od stopnia wypełnienia krwią. Narząd średnio waży ok. 150 g i mieści ok. 50 ml krwi. Śledzionę usuwa się chirurgicznie, gdy zagraża życiu np. po urazach powstałych na skutek wypadku. Z pękniętego narządu może dojść do groźnego krwawienia do jamy brzusznej. Objawy pęknięcia śledziony to silny ból brzucha, bladość, przyspieszone tętno, utrata przytomności.

Lekarze czasem celowo usuwają śledzionę u osób cierpiących na tzw. małopłytkowość (zbyt mała liczba płytek krwi). Bez śledziony można żyć, ale człowiek pozbawiony tego narządu ma mniejszą odporność i jego układ krążenia działa gorzej - śledziona już nie magazynuje krwi, ani nie niszczy niepełnowartościowych krwinek. Powinniśmy więc chronić śledzionę przed urazami.
Medycyna zna rzadkie przypadki ludzi, którzy żyją tylko z prawą półkulą mózgu. Powodem tego mogą być wady wrodzone powstałe na etapie życia płodowego, np. na skutek udaru mózgowego. Mózgowi wtedy może brakować struktur ważnych dla koordynacji ruchowej, zachowania i intelektu. W takich przypadkach brakujące funkcje częściowo przejmuje pozostała półkula. Dzięki czemu organizm może w miarę sprawnie funkcjonować.