Cytat:Wojna trojańska – według Homera i antycznych historyków trwające 10 lat oblężenie Troi przez greckich Achajów. Mitycznym powodem konfliktu było porwanie Heleny, żony króla Sparty – Menelaosa, przez Parysa, księcia trojańskiego, syna króla Priama. Menelaos wezwał na pomoc swojego brata Agamemnona, króla Argos i Myken oraz wszystkie księstwa achajskie. Na leżącą w północnej Anatolii i dotąd niezdobytą Troję, na 1185 okrętach ruszyli wojownicy achajscy. Według historyków zdobycie Troi przez Achajów miało miejsce ok. 1200 r. p.n.e. Wg chronologii greckiej zdobycie Troi miało miejsce w 1184 r. p.n.e. Było ono związane z wyprawami zdobywczymi i ekspansją Achajów utożsamianych z kulturą mykeńską. Zgodnie z grecką mitologią na rozprzestrzeniającą się ludność Troi skarżyła się sama Gaja, dlatego Zeus znalazł intrygujący sposób na zainicjowanie wydarzeń wojennych. Pod postacią łabędzia ukazał się Ledzie i spłodził Helenę – najpiękniejszą Greczynkę. Właśnie Helena – jako żona Menelaosa, króla Sparty – stała się kością niezgody i doprowadziła do wojny. By jednak dokładnie wyjaśnić okoliczności poprzedzające wybuch konfliktu, należy wprowadzić na arenę wydarzenia Parysa. Młodzieniec ów był synem Hekabe i Priama, króla Troi, wychowanym jednak nie na królewskim dworze, ale wśród pasterzy. W historii Parysowi przypadła wszakże rola szczególna: został arbitrem w sporze bogiń – Hery, Ateny i Afrodyty – o jabłko rzucone przez boginię niezgody Eris, na którym było napisane "Dla najpiękniejszej". Parys wybrał Afrodytę w zamian za rękę najbardziej urodziwej kobiety, Heleny. I chociaż Helena miała już męża, Afrodyta pomogła Parysowi porwać piękną kobietę ze Sparty i zawieźć ją do Troi. W wyniku tego zuchwałego i bezprawnego czynu nad miastem zawisła groźba wojny, która stała się realna zwłaszcza po odprawieniu posłów greckich domagających się oddania Heleny. Ślady wydarzeń z wojny trojańskiej można obserwować nie tylko w malarstwie i literaturze, ale i we współczesnym języku. Do dzisiaj bowiem posługujemy się frazeologizmami „jabłko niezgody”, „koń trojański” (w slangu informatyków – trojan) czy „pięta Achillesa”.