Cytat:James Abram Garfield urodzony 19 listopada 1831 w Orange, Ohio, zmarł 19 września 1881 w Elberon, New Jersey– dwudziesty prezydent USA (od marca do września 1881). Osierocony w wieku dwóch lat, wcześnie musiał zacząć zarabiać na swoje utrzymanie. Po ukończeniu edukacji pracował jako nauczyciel języków klasycznych. W 1859 został z ramienia republikanów członkiem Senatu stanu Ohio. W czasie wojny secesyjnej dowodził brygadą. Dosłużył do stopnia generała-majora (generała dywizji). Gdy w 1862 został wybrany w Ohio do Kongresu, prezydent Abraham Lincoln poprosił go o zdjęcie munduru. Łatwiej było bowiem znaleźć wtedy generała, który by go zastąpił, niż dobrego republikańskiego polityka w Kongresie. Przez następne 18 lat Garfield był wybierany członkiem Kongresu. Z czasem wyrósł na lidera republikanów. W 1880 Garfield minimalną różnicą głosów zwyciężył kandydata demokratów, generała Hancocka. Jako prezydent umocnił władzę Białego Domu, nie chcąc być, jak to określił, "urzędnikiem zatwierdzającym decyzje Senatu". W proteście kilku senatorów zrezygnowało ze swoich funkcji. Garfield odniósł poważne zwycięstwo. 2 lipca 1881 na stołecznej stacji kolejowej prezydent został postrzelony przez adwokata Charlesa J. Guiteau, któremu nie udało się zdobyć stanowiska konsularnego. Przez kilka tygodni ranny Garfield leżał w Białym Domu. W próbach uratowania mu życia uczestniczył Alexander Graham Bell, który próbował zlokalizować kulę tkwiącą w ciele prezydenta za pomocą skonstruowanego przez siebie urządzenia. We wrześniu Garfielda przewieziono do New Jersey. Przez kilka dni wydawało się, że ranny wyzdrowieje. 19 września Garfield zmarł z powodu infekcji i krwotoku wewnętrznego. Był drugim po Lincolnie zamordowanym prezydentem. Z ręki zamachowców zginęli później także William McKinley i John Kennedy. W opinii większości historyków Garfield mógłby przeżyć, gdyby nie błędy popełnione przez opiekujących się nim lekarzy. Zamachowiec został skazany na śmierć i powieszony. James Garfield jest do dziś jedynym prezydentem, który został wybrany, będąc członkiem Izby Reprezentantów Kongresu USA. Ciekawostką jest fakt, że Garfield jest autorem jednego z licznych dowodów twierdzenia Pitagorasa, który opracował w 1876. Jego żoną była Lucretia Garfield.