Cytat:Flaga Stanów Zjednoczonych Ameryki składa się z trzynastu równej wysokości poziomych pasów, na przemian czerwonych i białych (czerwony na początku i końcu). W lewym górnym rogu flagi znajduje się niebieski kanton z pięćdziesięcioma pięcioramiennymi białymi gwiazdami. Są one rozmieszczone w dziewięciu poziomych rzędach po 6 (na górze i dole) i 5 gwiazd przemiennie. 50 gwiazd symbolizuje 50 stanów amerykańskich, zaś 13 pasów – 13 pierwotnych kolonii.

Flaga USA jest potocznie zwana Stars and Stripes (Gwiazdy i pasy) lub, mniej powszechnie, Old Glory (Dawna chwała). Druga z nazw została ukuta w latach 30. XIX wieku i najczęściej używano jej w czasach 48-gwiazdkowej wersji flagi (w latach 1912-1959).

Flaga przeszła aż 26 zmian od czasu przyjęcia jej przez unię 13 stanów. Obecnie obowiązująca flaga 50-gwiazdkowa jest najdłużej używaną wersją. 4 lipca 2008 roku wyprzedziła o rok wersję 48-gwiazdkową, która obowiązywała aż 47 lat.

14 czerwca 1777 r. Drugi Kongres Kontynentalny przyjął rezolucję o fladze, która głosiła: Postanawia się, że na fladze Stanów Zjednoczonych będzie trzynaście pasów, na przemian czerwonych i białych, a unię symbolizować będzie trzynaście gwiazd, białych na niebieskim polu, reprezentujących nową konstelację. Opisując nową flagę, Kongres napisał: Biel oznacza Czystość i Niewinność; czerwień – Niezłomność i Męstwo; błękit – Czujność, Wytrwałość i Sprawiedliwość. Dla upamiętnienia postanowień Kongresu, 14 czerwca obchodzone jest "Święto Flagi". Rezolucja o fladze nie określała ułożenia gwiazd. Pierwotnie używano wielu wariantów, jak np. aranżacja ich na linii okręgu, lecz stopniowo skłoniono się ku układowi poziomych rzędów. Wraz z przyłączaniem do Unii kolejnych stanów, dokładano do flagi kolejne gwiazdy i pasy, aż do momentu gdy spowodowało to bałagan. W końcu ustalono, że każdy stan będzie symbolizować osobna gwiazda, jednak liczba pasków będzie wynosić 13, dla upamiętnienia liczby pierwotnych kolonii. Flaga z 15 pasami i 15 gwiazdami zainspirowała Francisa Scotta Keya do napisania pieśni The Star-Spangled Banner, będącej obecnie narodowym hymnem USA.

Gdy następują zmiany w wyglądzie flagi, na mocy the Flag Act (Ustawy o fladze) z 4 kwietnia 1818 r. są one zawsze zatwierdzane 4 lipca danego roku w Filadelfii (4 lipca jest w USA świętem niepodległości). Ostatnia zmiana miała miejsce w 1960 r., po przyłączeniu do USA Hawajów. Rok wcześniej przyłączono do USA Alaskę, co dało początek krótkiemu żywotowi flagi z 49 gwiazdami.

Amerykańska flaga po raz pierwszy powiewała nad Cooch's Bridge w stanie Maryland podczas wojny o niepodległość 3 września 1777.

Pochodzenie projektu flagi USA nie jest znane. Popularna opowieść głosi, że niejaka Betsy Ross uszyła pierwszą flagę na podstawie szkicu George'a Washingtona, który osobiście zlecił jej tę pracę. Brytyjski historyk, sir Charles Fawcett, sugerował, że projekt flagi mógł być inspirowany flagą i banderą Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej (ich porównanie czyni ową hipotezę prawdopodobną). Inna popularna teoria mówi, że flagę zaprojektował Francis Hopkinson. Podobno pierwotnie chciał zaaranżować gwiazdy w czterech rzędach – jeden pionowy, drugi poziomy i dwa ukośne. Według tego samego przekazu, układ ten został odrzucony ze względu na podobieństwo do flagi brytyjskiej.