Cytat:Christopher Marlowe urodził się 6 lutego 1564 w Canterbury – angielski dramaturg i poeta okresu elżbietańskiego. Nadano mu przydomek "ojca angielskiej tragedii", między innymi z powodu wprowadzeniu wiersza białego do elżbietańskiego dramatu.

Marlowe był również tłumaczem. Znane są jego tłumaczenia poezji Owidiusza i Lukana.

Christopher Marlowe był rówieśnikiem i inspiracją dla Williama Szekspira.

Istnieje teoria, przez większość szekspirologów uważana za klasyczną teorię spiskową, jakoby to Marlowe był w istocie autorem dzieł przypisywanych Szekspirowi. W roku 1955 Calvin Hoffman wydał książkę The Murder of the Man who was Shakespeare (London, Max Parrish, 1955), w której próbuje udowodnić tę tezę przy pomocy przykładów z życia i twórczości obu poetów. Pozornie podstawowym problemem jest fakt, że Marlowe zginął w pojedynku rok przed ukazaniem się pierwszych dzieł Szekspira, jednak właśnie to stanowi kamień węgielny teorii Hoffmana.

W dniu, gdy zginął podczas awantury w karczmie, minęło właśnie dziesięć dni od pierwszego przesłuchania Marlowe'a podejrzanego o herezję i bluźnierstwa. Kara śmierci była wysoce prawdopodobna. W bójce uczestniczyli m.in. służący Lorda Thomasa Welsinghama, protektora i - prawdopodobnie - kochanka Marlowe'a. To właśnie on mógł chcieć upozorować tę śmierć by uratować poetę. Nie bez znaczenia pozostaje tu fakt, że kuzyn Walsinghama, Lord Francis Welsingham, organizował siatkę szpiegowską na dworze Elżbiety I, a wszyscy biorący udział we wspomnianej awanturze byli z ową siatką powiązani.

Sonety Szekspira zadedykowane są jakiemuś tajemniczemu "panu W.H.". Hoffman twierdzi, że oczywiście chodzi tu o Lorda Welsinghama, gdyż w czasach elżbietańskich nazwiska często zapisywano oddzielając ich logiczne składowe ("Welsing-Ham", "Shake-Spear" itp).

Za teorią Hoffmana przemawia, oprócz kontrowersyjnych podobieństw metaforyki (mogących być zwykłym plagiatorstwem ze strony Szekspira), komputerowo analizowana długość słów w utworach (w obu wypadkach wynosi 4,2 litery w słowie). Również w trakcie tzw. badań stylometrycznych (częstotliwość występowania i otoczenie przypadkowych słów w tekście) komputer "wskazał" na dzieła Marlowe'a i Szekspira jako pisane tą samą ręką.

Krytycy teorii Hoffmana wskazują na różnice stylistyczne i tematyczne dramatów obu autorów, mistrzostwo Szekspira w przedstawianiu złożoności charakteru oraz liczne elementy komediowe.

W roku 2001 Michael Rubbo nakręcił film Much Ado About Something (Wiele hałasu o Coś, nawiązuje do tytułu jednego z dramatów Szekspira), gdzie analizuje prawdopodobieństwo teorii Hoffmana.