Cytat:Rozwiąż zadanie Dzień Świra.
Adam Miauczyński, typowy życiowy nieudacznik, inteligent borykający się z problemami natury emocjonalnej i erotycznej, jest bohaterem kilku filmów Koterskiego. W "Ajlawju" i "Nic śmiesznego" grał go Czarek Pazura. W obu filmach brakowało jednak przewrotnego dowcipu, tak docenionego przez widzów "Porno", który stał się hitem kinowym w 1990 roku. Koterski kazał czekać nam aż 10 lat na powrót jego świetnej formy, kręcąc i smieszny i szyderczy "Dzień Świra". Kim jednak tym razem jest Adaś Miauczyński?
Adaś to 49-letni rozwiedziony nauczyciel języka polskiego. Boryka się z przygnębiającą go codziennością - samotnością, ludzką głupotą. Jego życie to ustalone rytuały i nieprzerwana konwersacja z samym sobą.

Adaś jest numeromanem. Pociąga siedem łyków wody mineralnej, twarz obmywa do siedmiu razy, wspypuje do miseczki siedem garści płatków. Wszystko musi przebiegać zgodnie z planem i dokładnie.

Adaś jest hipohondrykiem i lekomanem. Łyka prozac na chęć zycia, geriavit- na opóźnienie efektów starzenia się i nootropil na poprawienie wydolności mózgu.

Adaś jest samotny. Towarzystwa dotrzymuje mu telewizor. Jednak i podczas tej czynności dopadają go denerwujace, burzliwe i bezproduktywne debaty sejmowe, tudzież nachalne, bezpruderyjne reklamy.

Adaś jest rozbitkiem. Jak we wszystkich filmach Koterskiego jest przykładem upadku człowieka, jego wewnetrznego rozkładu, objawiającego się na zewnatrz rozpadem więzi rodzinnych (tym razem Adaś kocha syna, który mieszka jednak z matką) i niemożnością zaangazowania się w związek. Emocje uwalniane są poprzez folgowanie fizycznym popędom, głównie seksualnym (choć akurat w "Dniu Świra" partnerem bohatera jest on sam").

Adaś ma ambicje. Chce być poetą. Chce tworzyć, lecz wszystko mu w tym przeszkadza - sąsiad za głośno słuchający Chopina, facet strzygący trawnik.

Adaś przede wszystkim jest Polakiem. Jego perypetie kryją bowiem treści typowo polskie, dotyczące przywar naszych rodaków, rodzimych kompleksów i ograniczeń. Już o "Nic śmiesznego" powiedziano: "To film o naszym malkontenctwie, o niemożnościach, o maraźmie inteligenta, który nie potrafi znaleźć sposobu na życie i czeka, że dobrobyt i szczęście spłyną mu w ręce same". To samo można powiedzieć o "Dniu Świra".