Cytat:Charlton Heston urodził się 4 października 1923 roku w Evanston w stanie Illinois − amerykański aktor i aktywista społeczny, laureat Oscara.

Syn Russella Whitforda Cartera i Lilli Charlton Carter, miał dziesięć lat gdy rodzice rozwiedli się i matka ponownie wyszła za mąż za Chestera Hestona. W wieku szesnastu lat pojawił się na dużym ekranie w tytułowej roli w ekranizacji sztuki Henrika Ibsena Peer Gynt (1941). W 1941 roku ukończył szkołę średnią New Trier High School w Winnetka, w stanie Illinois. Studiował dramat na Northwestern University w Evanston. W czasie II wojny światowej służył w amerykańskim wojsku.

Po wojnie Heston z żoną mieszkali w Hell's Kitchen w Nowym Yorku, gdzie pracowali jako modele artystów. Szukając sposobu na dostanie się do teatru, Heston i jego żona Lydia postanowili zarządzać teatrem w Asheville w Karolinie Północnej w 1947. Pod koniec lat 40. Heston grał na Broadwayu, w 1950 roku przeniósł się do Hollywood, zagrał postać Marka Antoniusza w adaptacji szekspirowskiej Juliusz Cezar (Julius Caesar, 1950), zanim został zaangażowany do monumentalnego hollywoodzkiego obrazu Cecila B. DeMille Największe Widowisko Świata (The Greatest Show on Earth, 1952). Stworzył wybitną kreację Mojżesza w filmie biblijnym Cecila B. DeMille Dziesięcioro przykazań (The Ten Commandments, 1956). Wielkim sukcesem była tytułowa rola Judy Bena-Hura, bogatego żydowskiego księcia i kupca z Jeruzalem w ekranizacji powieści historycznej Lwa Wallace'a Ben Hur (1959), za którą został uhonorowany nagrodą Oscara.

Jego kolejne wybitne role biblijne i historyczne to siódmy prezydent USA Andrew Jackson w Dama prezydenta (The President's Lady, 1953) i Buccaneer (The Buccaneer, 1958), Cyd Rodrigo Díaz de Vivar w przygodowym dramacie wojennym El Cid (1961), Michał Anioł w ekranizacji powieści Irvinga Stone'a Udręka i ekstaza (The Agony and the Ecstasy, 1965), Jan Chrzciciel w Opowieść wszech czasów (The Greatest Story Ever Told, 1965), brytyjski generał Charles Gordon w Chartum (Khartoum, 1966), Marek Antoniusz w szekspirowskim Juliusz Cezar (Julius Caesar, 1970) i swoim debiucie reżyserskim Antoniusz i Kleopatra (Antony and Cleopatra, 1972), kardynał Richelieu w ekranizacji powieści Aleksandra Dumasa Trzech muszkieterów (The Three Musketeers, 1973) i sequelu Czterech muszkieterów (The Four Musketeers, 1974) oraz aktor grający króla w szekspirowskim dramacie Kennetha Branagha Hamlet (1996).

Popularność wśród telewidzów zdobył rolą dyrektora generalnego Colby Enterprises Jasona Colby'ego w operze mydlanej ABC Dynastia (Dynasty, 1985) i spin–off Dynastia Colbych (The Colbys, 1985-87).

Równolegle z karierą aktorską flirtował z polityką. W latach 50. i 60. popierał demokratów, w 1963 brał udział w Marszu na Waszyngton Martina Luthera Kinga, w latach 1966-1971 był prezesem Stowarzyszenia Aktorów Filmowych. W latach 80. zbliżył się do republikanów i w kolejnych kampaniach wyborczych popierał ich kandydatów na prezydenta. W latach 1998-2002 był przewodniczącym National Rifle Association (Narodowe Stowarzyszenie Broni Palnej), gorliwie opowiadając się przeciwko próbom ograniczenia dostępu do broni w USA – w tej roli pojawił się w oscarowym dokumencie Zabawy z bronią Michaela Moore'a.

17 marca 1944 roku poślubił Lydię Marie Clarke. Miał z nią syna Frasera Clarke (ur. 12 lutego 1955), który został scenarzystą i aktorem, oraz adoptowaną córkę Holly Ann (ur. 1961).

W 2002 roku stwierdzono u niego chorobę Alzheimera, a 5 kwietnia 2008 roku zmarł w swoim domu.