Cytat:Blaise Pascal urodził się w Clermont-Ferrand we Francji. Jego matka Antoinette Begon, zmarła gdy miał trzy lata, ojciec Étienne Pascal (1588–1651) przeprowadził się z rodziną do Paryża. Blaise miał dwie siostry: Jacqueline Pascal i Gilberte Pascal. Był słabowity, dlatego ojciec sprowadzał do swego domu prywatnych nauczycieli. Młody naukowiec przebywał w towarzystwie wybitnych osobistości, takich jak: Marin Mersenne, Pierre de Fermat, Gilles de Roberval, Gérard Desargues, Claude Mydorge, Pierre Gassendi i Descartes, kształcąc się i rozwijając swe zainteresowania. Blaise Pascal odznaczał się nieprzeciętnymi zdolnościami już w wieku młodzieńczym. W wieku 16 lat napisał krótką rozprawę o przecięciach stożkowych oraz sformułował twierdzenie Pascala. W wieku 24 lat odkrył prawo ciśnienia w cieczach tzw. Prawo Pascala oraz rachunek prawdopodobieństwa. Poświęcił się początkowo studiom matematycznym i fizycznym (pierwszy użył barometru do oznaczenia wzniesienia nad poziom morza). W roku 1640 rodzina Pascalów przeniosła się do Rouen, gdzie Blaise pomagał swemu ojcu w prowadzeniu księgowości. Wskutek nieszczęśliwego wypadku, którego padł ofiarą na moście Neuilly, skierował swój umysł w stronę zagadnień filozoficzno-religijnych. W roku 1656 zerwał z paryskim życiem towarzyskim i osiedlił się w pobliżu Port-Royal, zbliżył się do jansenistów i oddał studiom religijno - filozoficznym. Zaczął utrzymywać bliskie kontakty z klasztorem Port-Royal w Paryżu, jednym z największych centrów jansenizmu.

Pascal od młodości był słabego zdrowia. Cierpiał na bóle głowy i zwiazane z nimi wymioty i omamy wzrokowe. Pascal często miał połowiczne widzenie charakterystyczne w atakach migrenowych. René Onfray w artykule Otchłan Pascala sugeruje, że Pascal cierpiał na migreny z aurą i zwrócił uwagę, że niektóre ilustracje w manuskryptach Pascala są typowe dla psychomotorycznych zaburzeń migrenowych. Sugerowano jednak, że ilustracje Pascala, są znakami stenograficznymi. W kwietniu i marcu 1659 zdrowie Pascala uległo znacznemu pogorszeniu. W tym czasie Pascal napisał Priere pour demander a Dieu le bon useage de maladies (Modlitwa do Boga o dobre wykorzystanie chorób): Boże ... dałeś mi zdrowie, żebym mógł Ci służyć ... Teraz zesłałeś mi chorobę, żebym się poprawił; nie pozwól, żebym użył tego jak wymówkę, żeby Ciebie zirytować swoim rozdrażnieniem... W 1662 roku zdrowie Pascala uległo szybkiemu pogorszeniu. 18 sierpnia 1662 zaczął cierpieć na konwulsje i otrzymał namaszczenie chorych. Umarł następnego dnia rano. Jego ostatnie słowa brzmiały Bóg mnie nigdy nie opuścił. Autopsja pokazała zmiany w mózgu i zmiany żołądkowe. Migreny, jakich doświadczał, przypisywane są zmianom mózgowym.