Cytat: Rogówka – wypukła zewnętrzna warstwa gałki ocznej w jej przedniej części. Ludzka rogówka ma ok. 11,5 mm średnicy i grubość 0,5-0,6 mm w środkowej części oraz 0,6-0,8 mm w części obwodowej. Za rogówką znajduje się ciecz wodnista a za nią soczewka. Rogówka nie jest unaczyniona, naczynia upośledzałyby jej przezierność. Odżywia się dzięki dyfuzji – przez łzy i ciecz wodnistą gałki ocznej, a także dzięki neurotrofinom dostarczanym przez unerwienie rogówki. Posiada dużo zakończeń bólowych, włókien bezrdzennych.

Rogówka składa się z pięciu warstw. W kolejności od przodu ku tyłowi są to:

* Nabłonek przedni rogówki - cienka warstwa nabłonka wielowarstwowego, nawilżanego przez łzy. Komórki tego nabłonka szybko się dzielą i łatwo regenerują. Pozostaje w łączności z nabłonkiem spojówki.
* Blaszka graniczna przednia, inaczej błona Bowmana- złożona z nieregularnie rozmieszczonych włókien kolagenu, grubość 8-14 mikrometrów.
* Istota właściwa rogówki.
* Blaszka graniczna wewnętrzna, inaczej błona Descemeta - urazy błony Descemeta są nieodwracalne.
* Nabłonek tylny rogówki.


Przez powierzchnię rogówki do wnętrza organizmu mogą wnikać liczne substancje chemiczne podawane w postaci kropli do worka spojówkowego, np.: kokaina, atropina, ezeryna, pilokarpina, o czym świadczy ich oddziaływanie na źrenicę.

Ponadto w rogówce można wyróżnić rąbek rogówki.

Rogówka silnie skupia promienie świetlne, bardziej niż soczewka. Jednak w przeciwieństwie do soczewki, siła skupiania promieni przez rogówkę jest stała.