Cytat:Morze Czarne jest morzem śródlądowym rozciągającym się pomiędzy Azją Mniejszą na południu, Kaukazem na wschodzie, Niziną Wschodnioeuropejską na północy i Półwyspem Bałkańskim na zachodzie. Wchodzi w skład systemu oceanicznego Oceanu Atlantyckiego.

Nazwa pochodzi od siarczków (morze jest największym na świecie zbiornikiem wody beztlenowej) barwiących wodę na czarno.

Jest połączone cieśninami Bosfor i Dardanele z Morzem Śródziemnym, północna część oddzielona przez Półwysep Krymski nosi odrębną nazwę: Morze Azowskie, łączy je Cieśnina Kerczeńska.

Powierzchnia wynosi 422 000 km² (461 000 km² razem z Morzem Azowskim), objętość 555 000 km³, średnia głębokość 1315 m, maksymalna głębokość 2258 m, długość wzdłuż równoleżnika 1150 km, wzdłuż południka 580 km.

Południowo-wschodnie i zachodnie wybrzeża są strome, natomiast północne są płaskie i zapiaszczone, więc też trudno dostępne, wyjątek stanowi półwysep Krymski. Linia brzegowa jest mało urozmaicona, tylko północne wybrzeża są nieco bardziej porzeźbione, jest tam szereg małych zatok (Jagorlicka, Tendorowska, Karkinicka, Eupatorij, Sewastopolska, Bałakławska, Teodozyjska) oraz utworzonych przez rzeki limanów będących charakterystyczną cechą tych wybrzeży. Największe rzeki wpadające do Morza Czarnego to: Dunaj, Dniestr, Boh i Dniepr. Do ważniejszych portów należą: Konstanca w Rumunii, Burgas i Warna w Bułgarii, Noworosyjsk w Rosji, Odessa na Ukrainie, Poti w Gruzji, Trabzon i Samsun w Turcji.

Morze Czarne jest geologicznie młodym tworem (prawdopodobnie powstało około roku 5600 p.n.e.) i jest pozostałością po wielkim Morzu Sarmackim. Zasolenie przy powierzchni wynosi 18,3‰, przy dnie wzrasta do 22,5‰. Różnicę zasolenia na powierzchni i w głębinach podtrzymuje wymiana wody z Morzem Śródziemnym. Z powodu różnic w zasoleniu wody powierzchniowe nie mieszają się z głębinowymi, co skutkuje niskim poziomem tlenu w wodach Morza i występowaniem siarkowodoru; to zaś powoduje brak życia organicznego w głębinach.

W północno-zachodniej części występują złoża ropy naftowej.

Temperatura wody od 27° latem do 5° zimą. Prądy morskie dwojakiego rodzaju, jedne z nich są spowodowane wymianą wody z Morzem Marmara, drugie to prądy dryfowe spowodowane cyklonalnym układem wiatrów. Klimat kontynentalny.

Istnieje hipoteza, że opowieści o wielkim potopie występujące w wielu kulturach świata (między innymi w Biblii) są związane z przełamaniem skał blokujących przejście między Morzem Śródziemnym i Morzem Czarnym, i przelaniem się ogromnych ilości wody, a tym samym zatopieniem dużej połaci lądu.

W Morzu Czarnym zamieszkuje około 185 gatunków ryb, jednak rybołówstwo jest słabo rozwinięte, rocznie łowi się około 100 000 ton ryb, głównie: sardeli, ostroboka, makreli. Liczne są rodzaje fauny aklimatyzowane w morzu dzięki człowiekowi, które często stały się poważnym zagrożeniem dla miejscowych ekosystemów, np. drapieżny ślimak rapana.

Obecnie Morze Czarne nie odgrywa wielkiej roli komunikacyjnej, jednak w starożytności prowadziły tędy różne szlaki kupieckie, między innymi sprowadzano bursztyn znad Morza Bałtyckiego. Znalazło to odzwierciedlenie w mitach i legendach, najbardziej znane z nich to wyprawa po złote runo, które miało się znajdować w jednej z krain leżących na północnym zachodzie Morza Czarnego oraz o Amazonkach, które według mitu tam zamieszkiwały.

Na przełomie XIV i XV w. również Wielkie Księstwo Litewskie miało dostęp do Morza Czarnego, zostało jednak wyparte przez Turków.

Turystyka na wybrzeżach Rumunii, Bułgarii i Krymu (Ukraina) jest dobrze rozwinięta, znajdują się tam liczne uzdrowiska i kąpieliska o międzynarodowym znaczeniu.

Największe zatoki Morza Czarnego to: Zatoka Jahorłycka, Tendriwska, Dżaryłhacka, Karkinicka, Kałamicka, Teodozyjska, Warneńska, Burgaska, Synopska, Samsuńska, Cemecka.