Cytat:Harcerstwo to polski ruch społeczny i wychowawczy dzieci i młodzieży wzorowany (w momencie powstania) na skautingu brytyjskim, oparty o służbę, samodoskonalenie (pracę nad sobą) i braterstwo. Zasady postępowania harcerza wyznacza Przyrzeczenie Harcerskie i Prawo Harcerskie. Zasady postępowania zucha wyznacza Obietnica Zucha i Prawo Zucha. Obecnie ze względu na różnorodność skautingu na świecie i harcerstwa w Polsce harcerstwo jest polską nazwą skautingu.

Harcerstwem nazywane są także organizacje harcerskie pracujące w kraju i poza jego granicami (wśród Polonii zagranicznej), w oparciu o powyższe zasady i unikalną metodę harcerską.

Za rok powstania harcerstwa przyjmuje się 1910, a właściwie okres między wrześniem 1910 (powstanie pierwszego zastępu) a dniem 22 maja 1911 (powstanie pierwszych drużyn), zaś za symbolicznych założycieli harcerstwa uważa się Andrzeja Małkowskiego i jego żonę Olgę Drahonowską-Małkowską. Istotę różnicy pomiędzy ówczesnym "klasycznym" skautingiem założonym przez gen. Roberta Baden-Powella a powstającym wówczas harcerstwem, Andrzej Małkowski ujął w słowach: harcerstwo to skauting plus niepodległość, aby podkreślić różnicę w ówczesnych priorytetach polskiego harcerstwa i światowego skautingu.

Obrzędowość harcerska to element charakterystyczny każdej podstawowej jednostki harcerskiej (gromady zuchowej, drużyny harcerskiej, drużyny starszoharcerskiej i wędrowniczej). Opiera się na pewnym symbolicznym układzie elementów, czynności czy ruchów. Różne jednostki harcerskie mają różną, zazwyczaj właściwą tylko sobie (wyjątek - wspólne elementy obrzędowości w szczepach) obrzędowość.

Na obrzędowość drużyny składają się: nazwa drużyny, barwy drużyny, sposób powitania/pożegnania a także inne zwyczajowo przyjęte: przyjmowanie nowych członków do drużyny, sposób nadawania barw, przyjmowania przyrzeczenia, sposób zbierania składek itp. Drużyna może dowolnie tworzyć elementy obrzędowości.

Przy obrzędowości podkreśla się jej walor użyteczny. Ma ona pomagać w prowadzeniu drużyny oraz wprowadzać elementy wyjątkowości. Należy podkreślić, iż nadmiar elementów obrzędowości odwraca jej pierwotną rolę; ważne jest wyważenie ilości elementów obrzędowych drużyny.

Oprócz podstawowych jednostek harcerskich, obrzędowość zazwyczaj posiadają zastępy drużyn. Obrzędowość zastępów powinna być związana z obrzędowością drużyny (nazwy zastępów, symbole itp.)