Cytat: Surinam - państwo w północno-wschodniej części Ameryki Południowej, położone nad Oceanem Atlantyckim. Do 25 listopada 1975 kolonia holenderska pod nazwą Gujana Holenderska.

Wzdłuż wybrzeża rozciąga się pas nizin nadmorskich, sztucznie osuszony, skupiający większość ludności kraju. Od południa do pasa nizin przylega rozległa nizina porośnięta sawannami, która stopniowo przechodzi w niskie góry (część Wyżyny Gujańskiej) porośnięte rzadkim lasem. Najwyższy szczyt kraju - Juliana Top (1280 m n.p.m.). Sieć rzeczna składa się z 7 głównych rzek i jest ukierunkowana na północ, do Oceanu Atlantyckiego. 80% terytorium pokrywają lasy deszczowe, do tej pory w dużej mierze niezbadane. Od 1994 roku 10% obszaru pokrywają rezerwaty przyrody.

Klimat równikowy, wilgotny, z sumą opadów w granicach 2000-3040 mm rocznie. Średnia temperatura powietrza i średnie opady dla stolicy kraju wynoszą: w styczniu 26 °C i 193 mm, w lipcu 27 °C i 226 mm. Naturalną szatą roślinną na wybrzeżu są namorzyny, a w głębi lądu lasy z cennymi gatunkami drzew o bardzo twardym drewnie. Świat zwierzęcy reprezentują m.in.: tapiry, leniwce, oceloty, wiele gatunków węży, ptaków i nietoperzy.

Tereny dzisiejszego Surinamu (znanego także pod nazwą Gujany Holenderskiej) były zasiedlane przez Holendrów już w końcu XVI w., co skutkowało licznymi konfliktami z angielskimi i francuskimi kolonizatorami. W 1667 w traktacie pokojowym kończącym II wojnę angielsko-holenderską Surinam został uznany za posiadłość holenderską. Od 1814 kolonia. W 1954 terytorium to stało się pełnoprawną częścią Niderlandów, na prawach autonomii i z własną administracją.

Surinam uzyskał niepodległość od Holandii w 1975. Wszyscy mieszkańcy nowego państwa zachowali holenderskie obywatelstwo i w następnych latach jedna trzecia z nich wyjechała do Europy, szczególnie robotnicy wykwalifikowani, co spowodowało załamanie gospodarcze, z którego Surinam wyszedł dzięki pomocy rządu holenderskiego. W 1980 r. po wojnie domowej władzę przejął wojskowy reżim pod przywództwem Dési Bouterse, ponowny powrót do demokracji nastąpił w 1988.

W 1994 roku Surinam ponownie przeżył załamanie gospodarcze, które było tak dotkliwe, że rozważano nawet sprzedaż dużych połaci puszczy firmom drzewnym. Jednakże dzięki interwencji ekologów puszczy nie wycięto. Puszcza szybko stała się atrakcją turystyczną szczególnie dla Europejczyków.

Surinam to jeden z największych na świecie producentów boksytów. Wydobywa się ponadto niewielkie ilości złota, ropy naftowej, niklu, miedzi, platyny i rud żelaza.

Przemysł przetwórczy związany jest gł. z sektorem wydobywczym. Boksyty, kaolin i aluminium stanowią 70% towarów eksportowanych. Duże znaczenie ma obróbka drewna, cukrownictwo, przetwórstwo rybne, produkcja rumu, cementu, piwa i papierosów.

Główne uprawy to ryż, trzcina cukrowa, cytrusy, banany, palma kokosowa. Zasoby leśne są olbrzymie, ale wykorzystywane są w niewielkim stopniu z powodu braku odpowiednich inwestycji. Gospodarczo wykorzystuje się drzewo kapokowe. Wzrasta znaczenie połowu skorupiaków eksportowanych przede wszystkim do USA.