Cytat:Skeleton – jednoosobowe, ciężkie (max 50 kg) sanie sportowe o nisko położonym środku ciężkości. Umożliwiają osiąganie dużych (do ok. 130 km/h) prędkości podczas zjazdu po torze lodowym. Istnieje również sport o tej samej nazwie.

Skeleton wywodzi się od cresty - konkurencji saneczkarskiej, która polegała na zjeździe na sankach z niewielkiego wzniesienia. Była ona popularna zwłaszcza w Szwajcarii. Podczas Zimowych Igrzysk Olimpijskich w 1928 roku cresta po raz pierwszy została rozegrana jako konkurencja olimpijska. Jako że wtedy igrzyska odbywały się w St. Moritz, a inne kraje nie chciały rozgrywać typowo szwajcarskiej konkurencji pojawiła się ona z powrotem podczas kolejnej olimpiady w St. Moritz, która odbyła się w 1948 roku. W latach 50. i 60. XX w. z cresty wyewoluował skeleton. Przez kilkadziesiąt lat był uprawiany tylko w Szwajcarii. Dopiero w 1988 roku Międzynarodowa Federacja Bobsleja i Toboganu (FIBT) postanowiła zorganizować Puchar Świata. W pamiętnym sezonie 1986/1987 pierwszym zdobywcą Pucharu Świata został reprezentant Austrii Andi Schmid. Od 1996 r. skeleton uprawiają również kobiety. W 2002 skeleton został włączony do programu olimpijskiego.

Do rozgrywania zawodów skeletonowych wykorzystywano tory bobslejowo–saneczkowe. Rozwijana na nich szybkość dochodziła do 120 km/ godz. W Polsce ten sport uprawiano w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku głównie w Karpaczu. Później ze względu na brak odpowiednio przygotowanych torów, a przede wszystkim sprzętu zapewniającego bezpieczeństwo jazdy, zaprzestano ich uprawiania.