Cytat: Iker Casillas Fernández urodzony 20 maja 1981 w Móstoles w Hiszpanii – bramkarz Realu Madryt i piłkarskiej reprezentacji Hiszpanii, której jest kapitanem. Czterokrotny mistrz Hiszpanii, dwukrotny zdobywca Pucharu Mistrzów, mistrz Europy juniorów 1996, młodzieżowy mistrz świata 1999, mistrz Świata 2010, mistrz Europy 2008.

Urodził się jako pierwsze dziecko José Luisa Casillasa, z zawodu nauczyciela, byłego piłkarza-amatora i Marii Carmen Fernández, wówczas nauczycielki w szkole fryzjerskiej, później gospodyni domowej. Ma młodszego brata Unaia. Od najmłodszych lat grał w piłkę. Ojciec zapisał dziewięcioletniego syna na treningi w Realu Madryt. Tam ustawiono go na pozycji bramkarza. Casillas szybko został najlepszym na tej pozycji w swojej grupie wiekowej. Niedługo później uznano go za jednego z najbardziej utalentowanych bramkarzy w Hiszpanii i zaczęto powoływać do juniorskiej reprezentacji Hiszpanii.

Szybko przechodził kolejne etapy w systemie szkoleniowym Realu – w promocji do coraz wyższych drużyn "przeskoczył" zepół C, w Realu Madryt B (dziś Real Madryt Castilla) zagrał tylko 4 mecze, po których powołano go do pierwszej drużyny. Zadebiutował w niej 12 września 1999 meczem przeciw Athletic Bilbao, ponieważ kontuzjowany był Bodo Illgner, a Albano Bizzarri nie cieszył się zaufaniem trenera. Spotkanie zakończyło się remisem 2:2. Jeszcze w tym samym sezonie Casillas – już jako podstawowy zawodnik zespołu – zdobył Puchar Mistrzów (Real pokonał 3:0 Valencię) i został powołany do reprezentacji Hiszpanii na Mistrzostwa Europy 2000.

Z Realem Madryt wygrywał ligę hiszpańską w latach 2001, 2003, 2007 i 2008. W trakcie sezonu 2001/2002 stracił miejsce w bramce na rzecz Césara Sáncheza. Do podstawowego składu wrócił gdy César doznał kontuzji w trakcie finałowego meczu Ligi Mistrzów przeciwko Bayerowi Leverkusen. Casillas zagrał w ostatnich minutach spotkania wygranego przez Real 2:1, zdobywając drugi w karierze Puchar Mistrzów. W nowym sezonie był ponownie podstawowym bramkarzem.

14 lutego 2008 podpisał z Realem nowy kontrakt do końca sezonu 2016/2017.

Od najmłodszych lat był powoływany do juniorskich reprezentacji Hiszpanii. W 1997 z reprezentacją U-16 zdobył mistrzostwo Europy. W tym samym roku osiągnął również trzecie miejsce na Mistrzostwach Świata U-17 w Egipcie, a dwa lata później – mistrzostwo świata w kategorii U-20 podczas turnieju w Nigerii (był wówczas zmiennikiem Daniel Aranzubíi).

Do reprezentacji seniorów trafił już w pierwszym sezonie gry w podstawowym składzie Realu. Zadebiutował w niej 3 czerwca 2000 w towarzyskim meczu przeciwko Szwecji, zmieniając w 62 minucie José Francisco Molinę. Był rezerwowym w kadrze na Euro 2000 w Belgii i Holandii. Dwa lata później selekcjoner José Antonio Camacho powołał go do reprezentacji na kolejną imprezę rangi mistrzowskiej – Mistrzostwa Świata w Korei Południowej i Japonii. Początkowo miał tam być dublerem Santiago Cañizaresa, ale gdy ten odniósł przypadkową kontuzję uniemożliwiającą mu występ, Casillas został pierwszym bramkarzem. W 1/8 finału w meczu przeciw Irlandii obronił trzy rzuty karne – jeden w regulaminowym czasie, a dwa w konkursie rzutów karnych. W kolejnych latach był podstawowym graczem kadry narodowej, uczestniczył w Euro 2004 i Mistrzostwach Świata 2006. Po wykluczeniu z kadry Raúla został kapitanem reprezentacji.

W 2008 brał udział w zwycięskich dla Hiszpanii Mistrzostwach Europy w Austrii i Szwajcarii. W meczu ćwierćfinałowym przeciwko Włochom w konkursie rzutów karnych obronił dwie jedenastki przyczyniając się do pierwszego od 24 lat awansu hiszpańskiej reprezentacji do finału turnieju rangi mistrzowskiej. Wystąpił w rozgrywanym 29 czerwca 2008 finałowym spotkaniu z Niemcami, wygranym przez Hiszpanię 1:0.

W 2010 r. w RPA zdobył z reprezentacją Hiszpanii mistrzostwo Świata. La Furia Roja pokonała w finale mundialu Holandię 1:0. Mecz rozstrzygnęła dogrywka, a bramkę zdobył Andres Iniesta (116 min.). Na zakończenie Mundialu Casillas otrzymał nagrodę dla najlepszego bramkarza turnieju Złote rękawice.