Cytat:Bitwa pod Panormos miała miejsce w 250 roku p.n.e. Po sukcesach w walkach z Rzymianami w Afryce w latach 255 p.n.e.-252 p.n.e. oraz rozprawieniu się z powstańcami numidyjskimi w roku 252 p.n.e., ciężar walk z Rzymem ponownie przeniósł się na Sycylię. Na wyspę skierował się Hazdrubal na czele armii 30 000 ludzi i 140 słoni. W roku 250 p.n.e. dowódca kartagiński przystąpił do ofensywy pustosząc terytoria sprzymierzeńców rzymskich i podchodząc pod Panormos. Tutaj Kartagińczycy oblegli armię konsula Lucjusza Cecyliusza Metellusa. Rzymianie ustawili swoje lekkozbrojne oddziały przed murem miasta, mając za sobą rowy, które służyły do ochrony wojska przed atakiem słoni. Sam Metellus wraz z resztą wojska stanął przy głównej bramie naprzeciw lewego skrzydła Kartagińczyków. Bitwę rozpoczął atak słoni bojowych, które zepchnęły lekkozbrojnych żołnierzy rzymskich w kierunku rowów. Tutaj jednak zwierzęta ostrzelane zostały przez łuczników strzelających z murów oraz obrzucone lancami wojsk piechoty. Ranione pociskami słonie, zawróciły tratując własne wojska i rozrywając szyk Kartagińczyków. W tym momencie nastąpił kontratak wojsk Metellusa, które rozbiły i rozproszyły uciekającego przeciwnika. Kartagińczycy utracili w bitwie 20 000 ludzi oraz wszystkie słonie. Po tej klęsce senat kartagiński skazał dowódcę kartagińskiego na śmierć przez ukrzyżowanie. Kartagińczycy przeszli do działań obronnych.