Cytat:Droga Birmańska cz. II- w odpowiedzi na skargi przedstawicieli mieszkańców brytyjskie władze mandatowe zaproponowały przeprowadzenie ewakuacji Żydów z miasta. Propozycja ta była nie do przyjęcia dla Żydów, którzy zostali zmuszeni zmienić taktykę swoich działań z defensywnych na bardziej ofensywne. Celem kolejnych operacji wojskowych Hagany miało być odblokowanie drogi do Jerozolimy i przywrócenie komunikacji miasta z wybrzeżem. Przy tej okazji zdecydowano się rozpocząć przymusowe wysiedlanie arabskiej ludności z wiosek położonych w pobliżu strategicznej drogi. Uważano, że w ten sposób arabskie oddziały utracą zaplecze do dalszych działań w tym regionie, co umożliwi Żydom przejęcie inicjatywy strategicznej. Punktem zwrotnym okazała się rozpoczęta 1 kwietnia Operacja Nachshon, podczas której przejęto kontrolę nad strategicznym punktem Szaar HaGai i dostarczono do miasta 1800 ton zapasów. Kolejne konwoje były jednak nadal ostrzeliwane i napotykały na różne trudności, pomimo których docierały do Jerozolimy. W owym czasie fort policji w Latrun wciąż znajdował się pod kontrolą brytyjskich żołnierzy. Na samym początku wojny o niepodległość w dniu 15 maja 1948 do dawnego Mandatu Palestyny wkroczył jordański Legion Arabski, dowodzony przez brytyjskiego generała John Bagot Glubba. W rejonie miasta Ramallah rozlokowała się 3 Brygada dowodzona przez płk Ashton'a (obejmowała 2 Regiment pod dowództwem majora Slade'a i 4 Regiment pod dowództwem ppłka Habesa Majali). Około połowy żołnierzy (4 Regiment) wyruszyła w kierunku Latrun, przejmując w dniu 17 maja z rąk Arabskiej Armii Wyzwoleńczej fort policji i całkowicie przerywając żydowską komunikację z Jerozolimą. Sytuacja społeczności żydowskiej w Zachodniej Jerozolimie stała się bardzo ciężka. Jerozolimscy Żydzi byli odcięci od dostaw z równiny nadmorskiej. Ich zapasy żywności oraz amunicji szybko malały. Uciekinierzy z Dzielnicy Żydowskiej Starego Miasta potrzebowali pomocy, której z powodu ograniczonych możliwości nie można było im udzielić w wystarczającej ilości. Do miasta napływali także uciekinierzy z okolicznych kibuców. W dniach 24–25 maja izraelskie siły przeprowadziły w rejonie fortu Latrun operację Bin Nun Alef. Izraelczycy wielokrotnie ponawiali ataki na umocnione jordańskie pozycje, musieli jednak wycofywać się i ponosili bardzo duże straty. Kolejne operacje (Bin Nun Bet i Joram) również zakończyły się niepowodzeniem. W ten sposób Zachodnia Jerozolima wciąż pozostawała odcięta. Rosnące zapotrzebowanie na dostawy żywności i sprzętu wojskowego bardzo mocno osłabiały siły żydowskie w oblężonej Jerozolimie, w której równocześnie trwały bitwa o Stare Miasto Jerozolimy (16-28 maja) i bitwa o Jerozolimę (15 maja–17 lipca). Pogarszająca się sytuacja wymagała szybkiego znalezienia rozwiązania problemu i dostarczenia zaopatrzenia do miasta.